مطالبی طنز آمیز از هفته نامه آهنگر در سال 1358:
الهی آنرا که چماق دادی چه ندادی وآنرا که قلم دادی چه دادی؟
الهی چندان که بر سیما نگریستم صد چندان گریستم و تا گوش بر صدا سپردم عرق شرم از روی ستردم.
الهی مرد ناصادق بیمار است و طبیب حاذق بسیار او را به این سپار و خلق را از زحمتش به در آر.
الهی تو سوگندت بر قلم است و چماق بعضی بندگانت علم اگر آنرا به این اولی میداری چرا این را در کف آنان می سپاری؟
الهی نه من آهنگر گناهی در بلخ کرده ام ونه به شوشتر گردن مسگری زده اند پس این دادگاه بلخ چماقداران از چه روست و آن شربت تلخ قطبزادگان چرا ؟
