مدح شاهان و علما در ادبیات فارسی پیشینه ای طولانی دارد .مدح غالبا در طلب مال و انعام انجام می گرفته و در صورت خست ممدوح تبدبل به هجو می شده چنانکه شاعری به نام ملا اثر در هجو شیخ الاسلام تبریز که جامه ای کهنه به وی داده که قابل پوشیدن نبوده سروده است :
جامه ای بخشیده شیخ الاسلام بنده را بس مبارک جامه ای سال فراوان یافته
رشته حوا از برای آدمش در بدو حال مریمش در گارگاه از بهر عیسی بافته
وانگه از مفتول پشم ناقه پیغمبرش فاطمه گشته رفوگر هر کجا بشکافته
من چه حد دارم که پوشم جامه ای را کاندر او آفتاب طلعت چندین پیمبر تافته
