معروف است که روزی سرخوش هروی شاعر معروف عصر ناصرالدین شاه با عندلیب الذاکرین که از شعرای ظریف مشهور بوده در مجلسی حضور داشته و با هم سرگرم مناظره و مشاعره بوده اند در همین حال خری در حیاط خانه شروع به عرعرکرده عندلیب با شنیدن صدای خر می گوید :
سرخوش است این خر که دارد گرم این کاشانه را
سرخوش در پاسخ عندلیب فورا این مصرع نظیری نیشابوری را می خواند :
عندلیب آشفته تر می خواند این افسانه را
*AboutUs*>