الاغ گفت: رنگ علف قرمز است!

گرگ گفت:نه رنگ علف سبز است.

با هم رفتند پیش سلطان جنگل، یعنی شیر و ماجرای اختلاف را گفتند...

شیر گفت: گرگ را زندانی کنید!

گرگ گفت: چرا مگر رنگ علف  سبزنیست؟

شیر گفت: سبز است ولی دلیل زندانی کردن تو بحث کردنت با الاغ است!!!

مسلما در این حکایت کوتاه، منظور از الاغ آن حیوان زحمتکش مهربان خوشگل نیست بلکه منظور آدمهای احمقی هستند که بحث کردن با آنان همچون یاسین به گوش خر (یعنی همان احمق ها نه آن حیوان طفلکی)خواندن است. خلاصه این که بسیاری ازما هم اگر دواعی مان را نزد سلطان جنگل ببریم حکممان همان حکمی است که برای گرگ صادر شد به شرطی که خودمان الاغ نباشیم!!!راستی از کجا می شود می فهمید ما الاغیم یا گرگ بعید می دانم کسی خودش اعتراف به الاغ بودن بکند. در دنیای انسان ها به قاضی هم اعتمادی نیست که گرگ و الاغ را بتواند از هم تشخیص دهد تازه اگر خودش ....

نتیجه این که بحث های دنیای آدمها هیچ وقت به نتیجه نمی رسد چون که ما انسانها بیش از آن که لازم باشد نادانیم . خیلی از ماها هنوز حتی نمی دانیم که آن الاغ طفلکی احمق نیست بلکه از روی مهربانی است که بار می برد و هیچ نمی گوید . از روی مهربانی است اگر با یک نوازش خر می شود و ساعتها بار می کشد و فقط با چشمهای خوشگل مظلومش به ما نگاه می کند و رویش نمی شود بگوید خسته شدم.... خدا کند زیادی چرت و پرت نگفته باشم!!!

منبع: روزنامه بهار 29 بهمن 88 ص 16

پرچم ایرانیان سابقه ای شش هزار ساله دارد . نخستین پرچمی که تاکنون در جهان یافت شده درفش شش هزار ساله ای است که در حوالی شهداد کرمان کشف شده است . این در واقع به این معناست که ایرانیان نخستین ملتی بودند که درفش داشتند واز آن به عنوان نماد هویتی خویش استفاده می کردند . پرچم در شاهنامه هم دارای سابقه تاریخی است .

در این کتاب ارزشمند، شیر نماد درفش گودرز و خورشید نماد کاووس است. تنها در زمان اوج ضعف سلسله قاجاریه یک شمشیر در دست شیر قرار می گیرد و نماد شیر و خورشید به شکل فعلی اش در می آید . زمان گذشت تا اینکه پس از انقلاب مشروطه سه رنگ سبز ، سفید و قرمز به عنوان رنگهای پرچم ایران انتخاب می شوند . در آن زمان، سبز نماد سرسبزی و آبادانی ایران زمین و ضمنا نمادی از رنگ اسلام ،سفید نشان صلح طلبی ایران و قرمز نماد خون شهدا محسوب می شد . این روند ادامه داشت تا اینکه پس از پیروزی انقلاب اسلامی پیشنهاداتی در زمینه انتخاب رنگ سیاه به عنوان رنگ پرچم ایران به مجلس خبرگان واصل می شود که به دلیل اینکه این رنگ ، رنگ بنی عباس بود ، مورد مخالفت اعضای این مجلس قرار گرفت و تصمیم بر آن شد تا همان سه رنگ سبز ، سفید و قرمز به عنوان رنگهای پرچم ایران باقی بماند و تنها نماد شیر و خورشید از آن حذف شده و نماد لااله الا الله با طرحی گرافیکی روی آن نقاشی شود .

از سوی دیگر از آنجا که ایرانیان در طول تاریخ خود همیشه پرچم و درفشی را به عنوان نمادهای هویتی به همراه داشته اند همواره به آن بالیده اند . ما همیشه رنگ سبز را دوست داشته ایم و رنگ سفید و قرمز را هم جزو خصلت هایمان دانسته ایم و به تمامی آنها افتخار کرده ایم . در مورد اتفاقی که در نشست خبری رئیس جمهوری رخ داده هم بر این باورم که گاهی دولتمردان کارهایی می کنند که اولین ضرر آن به خود آنها باز می گردد و نه هیچکس دیگر و رخداد آن هم به واقع جای سوال دارد . به باور من دولت باید خودش را موظف بداند که چیزی را که گرامی است گرامی بدارد و حرمت دار همان رنگهایی باشد که حتی در قانون اساسی هم با شفافیت قید شده است و مورد احترام ملی نیز هست . در دیدی خوشبینانه باید امیدوار بود تغییر رنگ سبز پرچم ایران به آبی برای سه دفعه متوالی و در فاصله زمانی اندک ،صرفا ناشی از اشتباه غیر عمدی باشد اما بدون تردید تکرار چنین اتفاق ناخوشایندی درآینده دیگر جایی برای توجیه و خوشبینی باقی نخواهد گذاشت و در صورت بروز چنین وضعیتی واکنش واکنش افکار عمومی ،ناگزیر خواهد بود .

از زاویه بین المللی هم حتی شائبه تبدیل پرچم ملی به ملعبه سیاسی قطعا با ریشخند جهانیان روبرو می شود و آنها قطعا با خود می گویند کشوری که خودش به پرچمی که مصوب مجلس خبرگان خود و رهاورد انقلابی است که به آن می بالند یک چنین برخوردهایی می کنند چه عکس العملی می توان نشان داد .

              فریدون جنیدی ، ایران شناس و کارشناس در زبانهای باستانی